ÖZLEEDİİİMM

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba...Yine arayı cok uzatmışım nerdeyse nasıl post atılacagını unutmuşum...Her gecen gün blogum aklımda ama fırsatını bulup bişeyler paylasamıyorum...Paylaşmayı bırakın sizleri gezemiyorum bile...Şimdi siz bu kadar mı yani diyeceksiniz belki ama inanın bu kadar....Ben bir bebekte iptal oldum soyle 5-6 tane yapanlar nasıl yasayabiliyorlar anlayamıyorum...Vallahi bravo...
Şaka bir yana gerçekten doğumdan önce ayrı sonra ayrı mesguliyet bitmedi gitti...Nerden baslasam bilmem...Beklenmedik bir haberle basladık 2012 ye tamda yeni yılda ogrendik artık hayatımıza 3 kişi devam edecegimizi...Şok olduk üzüldük sevindik ve bir sürü duygu işte...Hafta hafta kendimi biraz kötü hissetmekle basladım gebeliğe maalesef...Sabah bulantıları iştahsızlık halsizlik yorgunluk...Evde gecen 1 bucuk ay...Gecen sene İstanbul bembeyazdı tabi bu mevsimlerde hem hamileyim hem halsiz burnumun ucunu cıkaramadım dısarıya hos istesem annem bırakmazdı ''ayyy heryer buzz havada soguk üsütürsün cıkma''seklindeki klasik anne cümlesiyle...Hatun bide Adanalı nerden bilsin karı sogugu 0 derece ona eksi bilmem kac gibi geliyor...Neyse oyle gecti kıs geldi bahar Doktorum Sema Demirsoy'un dediği gibi 12.haftada bıcak gibi kesildi bulantılar...Zaten alısıyorsun birazcık hamileliğe ya daha bir hos hissetmeye basladım...Ve haftalar ilerledikçe hareketlendi kelebekler ucusmaya basladı karnımda...
Herseye dikkat etmeler basladı tabi...Yeme içme vitaminler falan tabi kendini unutuyorsun bedenindeki minicik kalbi beslemeye baslıyorsun...Aman ona bişey omasın saglıklı olsun diye ugrasıyoruz dimi anneler daha karnımıza dustukleri ilk andan itibaren...Aşermeyi bekledim durdum hem nasıl bişey diye merak ediyorum hemde doktoruz ya inanmıyorum Asermede neymiş diyorum hepsi naz..Taa ki bir cumartesi gecesine kadar rüyamda başladım aşermeye bir uyandımki ağzımda Adana kebap tadı ama nasıl yarım kalmıs hemen tamamlamak lazım.Ev mangal kokuyor agzımın suları akıyor bide seviniyorum deli gibiaşerdim ben diye...De pazar sabahın 7 si nerde bulucam kebabı eh Nirvana Adanadayken olsaydı ya dedim kendi kendime...Eşimi uyandırdım tabi ama yavrum benim ya bari kahvaltı yapsaydık once dedi ve sonra ekledi ''Eee Adanalıyla evlenirsen olacağı bu'' diye....Yaz geldi tabi sonra benim karın iyice buyudu son postumda da gördüğünüz gibi...Artık heyecan dorukta hersey güzel gitti cok sükür son ana kadar...Herseyden yemege calıstım acıkcası kendimi zorlayarak süt içiyordum basta sonraları alıstım hatta bagımlılık yaptı içmeden eksik hissediyordum...Meyvemi sebzemi etimi balıgımı yedim de yedim...Ama buyuk ihtimalle genetik yapıdan dolayı ki allah ondan razı olsun kilo almadım...
24 agustos 2012 cuma günü Bitanecik oglum TİBET YANKI yı kucagıma aldım.Maltepede Sema hastanesinde oldu dogum ve acıkcası cok memnun kaldım...ilk gece 15 dakikada bir agladı tabi bizimki...yorgun gecen 2 gece sonrası Adalar manzarasıyla uyandık buda insana huzur vermeye yetiyor zaten...Pazar günü evimize geldik veee maraton başladı...
Tibet Yankı kırkı cıkana kadar hatta 2 aylık olana dek bizi bitirdi diyebilirim...Maalesef kolik basımızın belası oldu...24 saat içinde sadece memede susuyordu nerdeyse...Bildiğiniz dogalgaza bagladık yani...Denemediğim ilaç kalmadı aktarla ahbap olduk artık ev cerciye dondu ama yinede cektik...Bebeğinde gaz sorunu olan anneler duyurulur yardımcı olabilirim...öyle böyle büyüdü tabi şimdi 6,5 aylık tosunum...
Bu süre zarfında tabi nerdeyse yemek yemege bile vakit bulamıyordum şimdilerde artık mama sandalyesine oturuyor da paşa ancak biraz rahat yiyoruz...Hal boyle olunca zaman olduysa yapılan yemek sadece doymak amacıyla geliyor sofraya meshur olamıyor maalesef...Fotograf makinam bile acıkmıstır eminim...Bu kadar ara yeter diyelim ve bu uzun yazıyı okudugunuz için teşekkür edelim...Ayrıca ben buralarda yokken arayan soran herbir arkadasıma sevgiler saygılar...Hepinize merhaba...Basta cok dolanamasamda kusuruma bakmayın olurmu...Yeni tariflerde görüşmek dileğiyle....